Μια ιστορία με φως και αγάπη...!

"Μ' αρέσει ο ήλιος, το φεγγάρι, τ' αστέρια", είπε το κοριτσάκι σηκώνοντας τα χέρια της προς τον ουρανό σαν να ήθελε, σαν να μπορούσε να πιάσει τις χρυσαφένιες ακτίνες και να κλείσει στην αγκαλιά της όλη εκείνη τη φεγγοβολιά..." 

-"Τότε, αγάπη μου", άκουσε πίσω της τη γλυκειά φωνή της λατρεμένης της μαμάς, "το φως να ψάχνεις πάντα στη ζωή σου. Πάντα, ακόμα και αν σου φαίνεται πολύ δύσκολο. Να είσαι πάντα στο φως".

                                                                                   

 -" Και αν φύγει, αν ταξιδέψει μακριά; " 

-"Να ταξιδέψεις και εσύ και να το ψάξεις, να φτάσεις όσο πιο κοντά του γίνεται!".

-"Και αν πετάξει ψηλά;"                                                        

-"Και πάλι, εσύ να μη διστάσεις. Να βρεις τρόπο ψηλά ν΄ανέβεις, μαζί με αυτό!". 

"Και αν βουτήξει στη θάλασσα και φύγει μακριά μου;" 

 -"Να μαζέψεις στο βλέμμα σου και την ψυχή σου το ασήμι και το χρυσάφι του, πριν δύσει, πριν χαθεί,   και να το κουβαλάς με θάρρος και με τόλμη, πάντα μαζί σου,... με αγάπη!". 

 -"Γιατί;" 

-"Για να στολίσεις μ΄αυτό, τον κόσμο σου και τα όνειρά σου!"

-"Και σε όλα αυτά, θα είσαι και εσύ μαζί μου, μαμά;"

-"Πάντα, καρδούλα μου, πάντα, ...να το θυμάσαι. Σε κάθε ακτίνα του ήλιου χρυσή, σε όλο το ασήμι του φεγγαριού και τη λάμψη των άστρων, σε κάθε σταγόνα βροχής κελαρυστής και δροσιά της θάλασσας, σε κάθε κόκκο της άμμου, σε κάθε αστερία και κοχύλι, σε κάθε μέρα που θα ανατέλλει και σε κάθε ήλιο που δύοντας θα σε καληνυχτίζει, στις νιφάδες του χιονιού, στην ευωδιά των ανθών και στην ανασεμιά του νυχτολούλουδου, σε κάθε χαμόγελο, χαρά και δάκρυ,  στο γέλιο σου, στην ανάσα σου, στο αεράκι που πέφτει στα μαλλιά σου και στο βλέμμα που θ΄αντικρύζεις στα μάτια σου θα είμαι και εγώ εκεί, δίπλα σου, μαζί σου, πλάϊ σου, να σε φυλάω και να σ' αγαπώ, να σε προσέχω και να σε λατρεύω,... πάντα, όσο και αν ο χρόνος κυλήσει, όσο και αν ο καιρός παλιώσει. Σαν μια ευχή και μια ανάσα, σαν ένα χάδι και μια αγκαλιά, σαν την ατελείωτη και πιο τέλεια αγάπη, σαν μια καρδιά που δεν θα πάψει ποτέ να χτυπά για το κοριτσάκι μου. Πάντα, παντού, σαν ένα άσβεστο φως θα είμαι εκεί για σένα, ένα, εγώ και εσύ! Μονάκριβή μου, πολύτιμή μου εσύ!  Το φως είναι το δώρο μου για σένα...!"

(Αφιερωμένο, με πολλή, πάρα πολλή αγάπη, στη νέα μου φίλη Π.Χ. για την ευγένεια, την καλοσύνη και τη χάρη της, αλλά και για τις πολύτιμες προσωπικές της "στιγμές" που μοιράστηκε απλόχερα και ανενδοίαστα μαζί μου, με την ευχή, το φως και η αγάπη να μη λείψουν ποτέ από τη ζωή της!)

Ε. Κάντζα