Πώς να ξορκίσουμε τους φόβους μας...

Σας έχει τύχει να φοβάστε την αλλαγή;
Το αύριο;
Την όποια "δύσκολη" απόφαση;
Να δείτε μια σκιά και να νομίσετε πως κάτι τρομακτικό σας πλησιάζει;
Έχετε νιώσει πως δεν έχετε τη δυνάμη να "παλέψετε" αυτά που φοβάστε και παρόλα αυτά, όταν τολμήσατε να κάνετε το πρώτο βήμα, να είδατε ότι ήταν πιο εύκολο απ' ό,τι υπολογίζατε;

Αν απαντήσατε θετικά στις παραπάνω ερωτήσεις, ελάτε στο τρίωρο βιωματικό σεμινάριο της Ελένης Αϋφαντή 

την Τετάρτη, 10 Φεβρουαρίου και ώρα 19.00 στο
Aegean College, Πανεπιστημίου 17, Αθήνα, τηλ: 210 3211228
Κόστος συμμετοχής: 15 ευρώ

«Με τη σκέψη ότι ο δράκοντας υπήρχε μόνο αν το πίστευε ο ίδιος, ο ιππότης, άρχισε να διασχίζει την γέφυρα. Ο δράκοντας, μουγκρίζοντας, έριξε πίσω απ' τον ιππότη ένα χείμαρρο φωτιά. Ο ιππότης έκανε μεταβολή, γύρισε πίσω τρέχοντας και με ένα ουρλιαχτό πόνου, έτρεξε να βουτήξει τον φλογισμένο πισι­νό του στο κρύο νερό ενός ποταμιού. Οι φλόγες έσβησαν μ” ένα σύριγμα. 

-Ήσουν πολύ γενναίος, είπε η Σκιουρίτσα. Καθόλου άσχημα για πρώτη προσπάθεια. 

- Τι εννοείς, πρώτη προσπάθεια; 

- Εννοώ, διευκρίνισε η Σκιουρίτσα, ότι θα τα πας καλύτερα τη δεύτερη φορά. Θυμήσου, ότι ο δράκοντας δεν είναι παρά μια ψευδαίσθηση. 

- Και η φωτιά που έβγαινε απ' το στόμα του; Κι αυτό ψευδαίσθηση; 

- Και η φωτιά ψευδαίσθηση. 

- Τότε γιατί κάθομαι σ” αυτό το ποταμάκι μ” έναν καμένο πισινό; ρώτησε ο ιππότης. 

- Γιατί, απ” τη στιγμή που πίστεψες ότι ο δρά­κοντας είναι αληθινός, έκανες και τη φωτιά αληθινή.» 

Απόσπασμα από το βιβλίο του R. Fisher «Ο ιππότης με τη σκουριασμένη πανοπλία».

Αν λοιπόν πιστέψουμε στους Δράκους μας, τότε τους δίνουμε τη δύναμη να μας κάνουν ό,τι θέλουν. Πρέπει να τους αντιμετωπίσουμε μια για πάντα. 

Ο μισός εαυτός μας βέβαια, το θέλει, όμως, ο άλλος μισός είναι ακινητοποιημένος και χαμένος μέσα στις άμυνες και στις συνήθειες. 

Μήπως είναι η στιγμή που μπορούμε να ξαναβρούμε το θάρρος μας για να δώσουμε την ώθηση που χρειάζεται προκειμένου να ζήσουμε τη ζωή μας και όχι τους φόβους μας;

Αν κάναμε ΤΩΡΑ, μια στάση χωρίς προσδοκίες. Απλά να αποδεχθούμε και να εκτιμήσουμε ό,τι κι αν υπάρχει στη ζωή μας αντί να τρέχουμε από δω και από κει για να αρπάξουμε λίγη αγάπη, λίγη προσοχή, λίγη φροντίδα. Κι όταν το καταφέρουμε θα μπορέσουμε να απολαύσουμε όλα αυτά που πηγάζουν από την καρδιά μας.

Ελάτε να διαβάσουμε και να συνταξιδέψουμε πάνω σ’ αυτό το υπέροχο «παραμύθι». Να νοιώσουμε ότι ήρθε η ώρα να λιώσουμε τη δική μας πανοπλία που μας απομονώνει απ’ όσα η καρδιά μας λαχταρά και να εμπειραθούμε το πώς θα καταφέρουμε να αγγίξουμε την πραγματική ζωή διαλύοντας τις ψευδαισθήσεις.

Το βιωματικό εργαστήρι που αξίζει να βιώσετε